Andımız Var...

İstediğin kadar yasakla...

Önlenemez...

Andımız var...

*

İsim vermek de gerekmez...

“Seni izleriz” dediğimiz zaman, kimi izlediğimizi bilirler...

“İlkemiz” bellidir...

“Ülkümüz” belli...

*

Sevdamızdır...

Sesimiz kesilse...

Dudaklarımız kıpırdadığı zaman anlarlar...

O’dur...

Dudaklarımızı yasaklasan, gözlerimize bak...

İki damla mı süzüldü?..

İkisi de o...

*

Niçin yasaklarsın?..

“Türküm, doğruyum, çalışkanım” nerene battı?..

Neresi seni rahatsız etti?

“Türküm” kelimesi, değil mi?..

*

Eeee...

Türk, Kürt milletvekilleri yemin ediyorsunuz ya...

Bak o yemine...

İçinde “Büyük Türk milleti” yok mu?..

Var...

Yani kırmızı koltuklara oturmak, bol kepçe maaşları cebe indirmek için gerekli olan o yemini ederken “Türk milleti” demekte bir sakınca yok...

Koca adamlar yemin ederken batmadı da bacak kadar çocuklar ant içerken mi battı?..

*

“İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir” desen...

Neyine uymadı bu?..

Ama ilk yarısına bölücüler karşıydı, çünkü içinde “Türk” var... İkinci yarısına dinci karşı, çünkü içinde “Atatürk” var...

O kadar...

*

Göreceksin...

Bizim çapulcular meydanlarda çocuklar adına el ele tutuşup eski günlere dönüp okumaya başlayacaklar...

Silemezsin...

Yasak dinlemiyor büyük sevdalar...

*

Aydınlık bir yüz, kımıldayan bir dudak, ıslak bir çift göz görürsen...

Anla...

Andımız var...

Bekir Coşkun

Cumhuriyet